Historia ratuszu
W wielkim pożarze miasta spłonął stary ratusz pochodzący prawdopodobnie z XVI wieku, usytuowany w środkowej części rynku.
Zakupiono od Anny Kowalskiej grunt pod budowę nowego magistratu.
Budowa budynku ratusza, początkowo kierowana przez oświęcimskiego budowniczego Leopolda Michla, następnie przez budowniczego z Białej, Emanuela Rosta.
(wrzesień) Odnotowano, że inżynier Emanuel Rost „…wykończył już wszystkie wewnętrzne mury, sklepienia i schody tego budynku, należy mu wypłacić stosownie do ugody dalszą zaliczkę w kwocie 2000 zł na rachunek tej budowli…”
Budynek ratusza ogrzewany był przez 5 pieców żelaznych zakupionych w wiedeńskiej firmie Geburtha. Instalację spalinową do tych pieców wykonał blacharz Eberson.
PRZENIESIENIA URZĘDU MAGISTRATU DO NOWEJ SIEDZIBY.
Zamontowano na fasadzie budynku zegar z firmy C. Weissa w Głogowie, który działał do początku XX stulecia.
Ratusz pełnił swą funkcję do wybuchu II wojny światowej.
Niemieckie władze okupacyjne włączyły Ratusz do systemu obrony przeciwartyleryjskiej centrum miasta poprzez połączenie go podziemnym korytarzem z bunkrem usytuowanym w środkowej części Rynku.
W okresie powojennym obiekt przejęty został przez władze komunistyczne, był siedzibą Państwowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (lub Powiatowego UBP w Białej), a następnie aż do lat 70-tych znajdowała się tu komenda Milicji Obywatelskiej oraz Wojskowa Komisja Uzupełnień.
W budynku „ratusza” rezydowało: Towarzystwo Miłośników Ziemi Oświęcimskiej, Rada Osiedla Starego Miasta oraz związany z nią Klub „Oświęcimska Starówka”.
Po renowacji budynku, Ratusz w dniu 20 lipca zostaje otwarty jako nowy oddział Muzeum Zamek w Oświęcimiu.
